Kobro : skok w przestrzeń
Czyńska, Małgorzata (1975- ), Wydawnictwo Czarne
Rok wydania: 2021.
Kobro, Katarzyna (1898-1951) (1898-1951), Rzeźba polska, Rzeźbiarze polscy, Polska, Biografia, 1901-2000
dostępne:
1 z 1
Autor
Czyńska, Małgorzata (1975- )
Wydawnictwo Czarne
Tytuł
Kobro : skok w przestrzeń
ISBN
978-83-8191-272-3 (oprawa miękka)
Miejsce wydania
Wołowiec :
Wydawnictwo
Wydawnictwo Czarne,
Rok wydania
2021.
Numer wydania
Wydanie II.
Objętość
263, [1] strona :
Rozmiary
23 cm.
Seria
Biografie
UKD
73.071(438)
929-052(438)"19"
Hasła przedmiotowe
Kobro, Katarzyna (1898-1951) (1898-1951)
Rzeźba polska
Rzeźbiarze polscy
Polska
Biografia
1901-2000
Informacje dodatkowe
Bibliografia na stronach 256-261. Bibliografia na stronach 256-261.
Dostępne także jako e-book.
Słowa kluczowe
Kultura i sztuka
Streszczenie
Katia von Kobro już jako dziecko „miała diabła za skórą” i bunt we krwi. Dzieciństwo spędziła w dostatnim mieszczańskim domu, przyszło jej jednak dojrzewać i kształtować się zawodowo w okresie rewolucji, która zmiotła ten dom z powierzchni ziemi. Katarzyna dała się uwieść nowym ideałom, chociaż później nie bardzo wiedziała, jak je realizować w życiu. Jej życiowym celem i powołaniem okazała się sztuka rodząca się w nowym bolszewickim państwie.
Kobro, dotąd znana głównie jako żona Władysława Strzemińskiego, była awangardową rzeźbiarką i propagatorką najnowocześniejszych rozwiązań w sztuce. Ambitna, pewna siebie i swoich koncepcji. „Moja rzeźba – mówiła – nie jest tym, czego by chcieli w swych salonach zbankrutowani i spatynowani fabrykanci”.
Należała do grup Blok i Preasens. Spotykała na swojej artystycznej drodze wybitnych twórców awangardowej sztuki, Rosjan – Kazimierza Malewicza czy Wassilego Kandinskiego, i Polaków – Mieczysława Szczukę, Teresę Żarnower, Helenę i Szymona Syrkusów, Bohdana Lacherta, Juliana Przybosia, Jana Brzękowskiego. Gdzieś przemknął też Witkacy. Życie i twórczość poprowadziły ją przez hanzeatycką Rygę, Moskwę okresu rewolucji, Smoleńsk w czasie wojny polsko-bolszewickiej, aż po Wilno, Szczekociny, Brzeziny, Żakowice, Koluszki i Łódź, w której ostatecznie znalazła swoje miejsce i gdzie zmarła 21 lutego 1951 roku.
W pogrzebie na prawosławnym cmentarzu na Dołach uczestniczyło zaledwie kilka osób – córka i kilkoro przyjaciół. Władysław Strzemiński nie przyszedł. [opis wydawcy]
020
%a 9788381912723
080
%a 73.071(438)
080
%a 929-052(438)"19"
100
%a Czyńska, Małgorzata
%d (1975- )
245
%a Kobro :
%b skok w przestrzeń /
250
%a Wydanie II.
260
%a Wołowiec :
%b Wydawnictwo Czarne,
%c 2021.
300
%a 263, [1] strona :
%b faksymilia, fotografie, portrety ;%b faksymilia, fotografie, portrety ;
%c 23 cm.
490
%a Biografie
504
%a Bibliografia na stronach 256-261.%a Bibliografia na stronach 256-261.
520
%a Katia von Kobro już jako dziecko „miała diabła za skórą” i bunt we krwi. Dzieciństwo spędziła w dostatnim mieszczańskim domu, przyszło jej jednak dojrzewać i kształtować się zawodowo w okresie rewolucji, która zmiotła ten dom z powierzchni ziemi. Katarzyna dała się uwieść nowym ideałom, chociaż później nie bardzo wiedziała, jak je realizować w życiu. Jej życiowym celem i powołaniem okazała się sztuka rodząca się w nowym bolszewickim państwie.
Kobro, dotąd znana głównie jako żona Władysława Strzemińskiego, była awangardową rzeźbiarką i propagatorką najnowocześniejszych rozwiązań w sztuce. Ambitna, pewna siebie i swoich koncepcji. „Moja rzeźba – mówiła – nie jest tym, czego by chcieli w swych salonach zbankrutowani i spatynowani fabrykanci”.
Należała do grup Blok i Preasens. Spotykała na swojej artystycznej drodze wybitnych twórców awangardowej sztuki, Rosjan – Kazimierza Malewicza czy Wassilego Kandinskiego, i Polaków – Mieczysława Szczukę, Teresę Żarnower, Helenę i Szymona Syrkusów, Bohdana Lacherta, Juliana Przybosia, Jana Brzękowskiego. Gdzieś przemknął też Witkacy. Życie i twórczość poprowadziły ją przez hanzeatycką Rygę, Moskwę okresu rewolucji, Smoleńsk w czasie wojny polsko-bolszewickiej, aż po Wilno, Szczekociny, Brzeziny, Żakowice, Koluszki i Łódź, w której ostatecznie znalazła swoje miejsce i gdzie zmarła 21 lutego 1951 roku.
W pogrzebie na prawosławnym cmentarzu na Dołach uczestniczyło zaledwie kilka osób – córka i kilkoro przyjaciół. Władysław Strzemiński nie przyszedł. [opis wydawcy]
530
%a Dostępne także jako e-book.
600
%a Kobro, Katarzyna
%d (1898-1951)%d (1898-1951)
648
%a 1901-2000
650
%a Rzeźba polska
650
%a Rzeźbiarze polscy
651
%a Polska
655
%a Biografia
692
%x Kultura i sztuka
710
%a Wydawnictwo Czarne
920
%a 978-83-8191-272-3 (oprawa miękka)
Dostępne egzemplarze
1.
Numer inwentarzowy: 700-41078
Sygnatura: 71/73
Sygnatura: 71/73
Status: Do wypożyczenia
